Campina Melkfabriek

De Melkfabriek, afgelopen jaren een populaire locatie voor de Dutch Design Week en andere creatieve en innovatieve tentoonstellingen heeft ondanks de voormalige industriële functie een haast kerkachtig karakter door de grote glaspartijen en de hoge centrale hal. De uitdaging is om dit karakter te behouden.
Ten eerste doen we er alles aan om de grote centrale hal, 13 meter hoog, niet op te delen in hokjes. Vroeger stonden hier enorme silo’s opgesteld, nu wordt het een gemeenschappelijke binnentuin waarin zowel losstaande box-in-box kantoorunits, als flexwerkplekken te vinden zijn. Op de eerste verdieping heeft die centrale hal een groot balkon over de hele lengte. Vroeger kwam hier de melk binnen en werd het door de fabriek geleid, nu wordt het de “blauw-groene” corridor. Een (experimentele) vijver van bijna 40 meter lang.
Waar mogelijk blijven originele details herkenbaar. Karakteristiek zijn de witte tegels die op de borstweringen en de vloer van de binnentuin bewaard blijven. Maar ook de roestvrij stalen trappen en loopbruggen worden bewaard en/of hergebruikt. En doordat de centrale hal niet door hoge wanden en nieuwe vloeren opgedeeld wordt heb je overal nog vol zicht op de mooie fusée-daken* (half-ronde, betonnen schaaldaken) met lichtstraten.
 
Samen met de IJsfabriek komt de Melkfabriek op een “monumenteneiland” te staan. Het vloerpeil van de fabrieken ligt als gevolg van het vroegere gebruik wat hoger dan het omringende maaiveld. In het landschapsontwerp wordt gebruikt gemaakt van dit hoogteverschil door trappen, zitjes en groen in het openbaar gebied te verwerken.
De melkfabriek, die nu nog ingebouwd is door anonieme stalen hallen, wordt rondom weer helemaal vrijgemaakt en de kenmerkende vertikale betonstijlen in de gevel, die van vloer tot dakrand gaan, worden gerenoveerd en zelfs gereconstrueerd. Op een aantal plaatsen, daar waar de originele gevel in de loop der tijd is weggesloopt om silo’s naar binnen te hijsen, is er ruimte om de transformatie kenbaar te maken. Hier worden de betonstijlen gereconstrueerd in glas. Wat een spectaculair uitzicht naar buiten oplevert.
Het hele gebouw krijgt hr++ beglazing en een geïsoleerde schil. Bij de transformatie wordt energielabel A+++ nagestreefd. Tot slot krijgt de hele gevel de originele witte kleur weer terug, men spreekt al van de “witte kathedraal”.